„Żyj… – krzyknęła Nadzieja
– Bez Ciebie nie potrafię… – odparło cicho Życie.”
To zdanie stało się sercem tegorocznych jasełek – musicalu, który poruszył nie tylko scenę, ale przede wszystkim sumienia widzów. Przedstawienie „Światło Nadziei – Dziewczynka z zapałkami” nie było klasyczną opowieścią bożonarodzeniową. Było lustrem, w którym każdy mógł zobaczyć siebie – czasem zajętego, czasem obojętnego, a czasem… gotowego na przebudzenie.
Na tle świątecznego zgiełku, blasku lampek i dźwięków kolęd pojawiła się Ona – Dziewczynka z zapałkami. Cicha, zmarznięta, niewidzialna. W świecie pełnym ludzi – zupełnie sama. Dziecięcy głos na scenie zadawał dorosłe pytania:
Dlaczego nie widzimy tych, którzy są obok? Dlaczego tak łatwo przechodzimy obojętnie?
Uczniowie wcielili się w role przechodniów, influencerów, kolędników, dzieci pochłoniętych prezentami i własnym światem. Z ogromną dojrzałością pokazali kontrast między pełnymi kieszeniami a pustymi sercami. Był śmiech, był ruch sceniczny, był taniec – ale przede wszystkim była prawda, wypowiadana dziecięcym głosem, który trafia najcelniej.
Każda rola – nawet ta drugoplanowa – miała znaczenie. Każdy gest, spojrzenie i słowo budowały opowieść o świecie, który w każdej chwili może się zmienić… Jeśli tylko ktoś zapali pierwszą zapałkę.
Za tą poruszającą całością stał zespół nauczycieli, który nie tylko przygotował spektakl, ale stworzył przestrzeń do rozmowy o wartościach: pani Justyna Mich, pani Aneta Wojdat i pan Robert Lubczyński. Scenariusz przedstawienia stworzyli pani Justyna Mich i pan Robert Lubczyński.
Na szczególne podkreślenie zasługuje scenografia, która stała się nie tylko tłem wydarzeń, ale ważnym nośnikiem emocji i znaczeń. Dekoracja była w całości autorskim dziełem pani Justyny Mich – dopracowana w każdym detalu, budująca klimat chłodnej ulicy i ciepła rodzącego się światła nadziei.
Za choreografię i ruch sceniczny odpowiadała pani Aneta Wojdat, a przygotowane układy nie były jedynie dodatkiem do muzyki, lecz świadomym środkiem wyrazu – podkreślającym dramatyzm scen, delikatność dziecięcych przeżyć i przemianę bohaterów.
Finał przyniósł to, co w świętach najważniejsze – przebudzenie. Bohaterowie zaczęli widzieć. Zaczęli słuchać. Zaczęli być razem. Bo prawdziwe święta nie zaczynają się pod choinką, ale w momencie, gdy ktoś podaje rękę drugiemu człowiekowi.
Ważnym i wzruszającym elementem przedstawienia były również występy wokalno-taneczne najmłodszych uczniów. Uczennice klasy pierwszej pod kierunkiem pani Iwony Droździkowskiej zaśpiewały dla publiczności pastorałkę, wprowadzając widzów w ciepły, świąteczny nastrój.
Z kolei grupa sześciolatków wraz z uczniami klasy trzeciej, pod przewodnictwem pań Bożeny Kiragi i Bernardy Wasiak, zaprezentowała kolędę oraz radosny taniec noworoczny, który stał się pięknym dopełnieniem całej uroczystości.
Dziękujemy wszystkim, którzy byli częścią tego wyjątkowego wydarzenia.
Serdecznie dziękujemy Radzie Rodziców za okazane wsparcie, życzliwość i zaangażowanie oraz przybyłym gościom za obecność i ciepłe słowa.
Niech ta magia pozostanie z nami na dłużej.
Niech nadchodzące Święta Bożego Narodzenia przyniosą miłość i nadzieję.
Niech będą pełne wytchnienia i odpoczynku od codziennych trosk i obowiązków.
Wesołych Świąt!
Autorzy tekstu: koordynatorzy wydarzenia.